Cztery wieki pielgrzymowania z Kalisza na Jasną Górę”. Książka odpowiada w części na pytanie: która z polskich pielgrzymek na Jasną Górę jest najstarsza, czy inaczej: która z nich ma nieprzerwaną tradycję pielgrzymowania? Jak wynika z książki, palmę pierwszeństwa w pielgrzymowaniu na Jasną Górę dzierży właśnie Kalisz. Jasnogórskie oraz kaliskie zapisy dokumentują, że od 1637 r. pielgrzymka wychodziła z kaliskiej kolegiaty i zmierzała utartą trasą przez Głuszynę, Wieluń, Krzepice, Kłobuck do Częstochowy. Razem 156 kilometrów – i drugie tyle z powrotem. W tym roku przypadła więc pielgrzymka jubileuszowa: 375.
Udało się jednak odszukać w dokumentach jeszcze starszą datację, mianowicie oprócz wspomnianego roku 1637, istnieje zapis mówiący o pielgrzymce na Jasną Górę w roku 1607 uczniów z jezuickiego kolegium w Kaliszu. Można domniemywać, że pielgrzymowali oni na Jasną Górę każdego roku, ponieważ spośród nich wielu wstąpiło do Zakonu Paulinów, m.in. Augustyn Kordecki. Wiadomo również, że w 1618 r. wyruszyła z Kalisza na Jasną Górę piesza pielgrzymka z kościoła Ojców Franciszkanów, zorganizowana przez Bractwo Męki Pańskiej. Wyszli z Kalisza 30 kwietnia, a wrócili 7 maja, aby następnego dnia uczestniczyć w odpuście patrona swojego kościoła, św. Stanisława. Pielgrzymowano wówczas na Jasną Górę w różnych terminach, jednak najczęściej na odpust Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, 8 września, aby podziękować za doroczne plony, za żniwa. Ale pielgrzymowano też z Kalisza na odpust Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 15 sierpnia.
Z jasnogórskich rejestrów wynika, że do końca XIX wieku przychodziły na Jasną Górę pielgrzymki kaliszan w tych dwóch terminach. Dopiero w XX wieku utrwaliła się tradycja pielgrzymki sierpniowej. Co jednak charakterystyczne, od bardzo dawna kaliscy pielgrzymi przybywali na Jasną Górę już wieczorem 13 sierpnia lub 6 września, aby pełne dwa dni spędzić w Częstochowie i dopiero następnego dnia po odpuście wyruszyć w drogę powrotną. I tak jest do dzisiaj. Pod tym względem pielgrzymka kaliska należy do wyjątkowych, bowiem mało jest grup, które tak długo przebywają na Jasnej Górze i następnie tą samą drogą wracają do domu.
Zarówno dla dziejów kaliskiego sanktuarium św. Józefa, jak i dla historii kaliskiej pielgrzymki byłoby bardzo ważne, gdyby udało się dowieść, że początek regularnego pielgrzymowania kaliszan na Jasną Górę łączy się z powstaniem w połowie XVII wieku sanktuarium św. Józefa, a jeszcze szczegółowiej: z pojawieniem się w maryjnej kolegiacie obrazu Świętej Rodziny. Dodam: pojawieniem cudownym, ponieważ namalowania obrazu domagał się sam św. Józef, objawiając się we śnie jednemu z okolicznych mieszkańców. Brzmi to jak ludowe podanie, faktem wszak pozostaje, że ten bardzo cenny artystycznie obraz nie ma swojego autora, a od chwili pojawienia się w kaliskiej kolegiacie zasłynął niezliczonymi łaskami. W tym też kontekście tradycyjne hasło pielgrzymki „Od Józefa do Maryi” oraz powrotu „Od Maryi do Józefa” ma swoje historyczne uzasadnienie.
(Książkę można nabyć w Kaliskim Sanktuarium św. Józefa).
